پلیمرها

پلیمرها ماکرومولکولهایی هستند که از واحدهای ساختاری کوچکتر (مونومرها) تشکیل شده اند. مونومرها مولکولهایی با وزن مولکولی کم هستند که از واکنشهای پلیمریزاسیون ، برای تولید ماکرومولکول پلیمری تولید می شوند. واحدهای تکراری که صرف نامیده می شوند از ساختار مونومر ناشی می شوند. تعداد واحدهای ساختاری مکرر ، یعنی تعداد واحدهای صرفی که می توانند در ساختار یک ماکرومولک تأیید شوند ، درجه پلیمریزاسیون نامیده می شود. به طور کلی ، پلیمرها همان عناصر مشابه نسبی مونومرها را دارند ، اما در مقادیر مطلق بیشتر.

در صنایع شیمیایی ، بسیاری از پلیمرها از طریق واکنش های زنجیره ای تولید می شوند. در این واکنش های پلیمریزاسیون ، رادیکال های آزاد مورد نیاز برای شروع واکنش توسط یک آغازگر تولید می شود ، مولکولی که قادر به ایجاد رادیکال های آزاد در دمای نسبتاً پایین است. مثالی از آغازگرها بنزوئیل پراکسید است که به راحتی به رادیکال های فنیل تجزیه می شود.

پلیمرهای ترموپلاستیک

پلی اتیلن:  پلی اتیلن از نظر تراکم و شاخه بندی طبقه بندی می شود. خصوصیات مکانیکی آن به طور قابل توجهی به متغیرهایی مانند طول و شاخه ، ساختار بلوری و وزن مولکولی بستگی دارد. انواع مختلفی از پلی اتیلن وجود دارد:

پلی اتیلن با چگالی بالا : به دلیل نسبت مقاومت به چگالی بالا شناخته شده است. چگالی آن میتوانداز 0.93 تا 0.97 متغیر باشد 

HDPE

پلی اتیلن با چگالی کم: با دامنه چگالی 0.910 تا 0.940 گرم در سانتی متر مکعب تعریف می شود و شاخه های بیشتری نسبت به پلی اتیلن با چگالی بالا دارد.

LDPE

پلی اتیلن خطی با چگالی کم : به دلیل عدم وجود شاخه های زنجیره بلند از لحاظ ساختاری با پلی اتیلن با چگالی کم معمولی متفاوت است.

LLDPE

پلی پروپیلن : یک پلیمر ترموپلاستیک است که در کاربردهای بسیار متنوعی استفاده می شود. به دو دسته (کوپلیمر و همو) طبقه بندی می شود

PP

پلی استایرن:هیدروکربنی با زنجیره طولانی است که در آن مراکز کربن متناوب به بنزن پیوند می خورند. انواع مختلفی از پلی استایرن وجود دارد: (پلی استایرن عمومی  ، پلی استایرن با تأثیر بالا ، پلی استایرن منبسط شده)

PS

پلی وینیل کلراید : پس از پلی اتیلن و پلی پروپیلن سومین پلیمر پلاستیکی مصنوعی در جهان است. به دو شکل اساسی وجود دارد: سفت و سخت و انعطاف پذیر.

PVC

پلی کربنات ها : پلیمرهای گروهی از پلیمرهای ترموپلاستیک هستند که در ساختارهای شیمیایی خود شامل گروه های کربنات هستند.

اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن: یک پلیمر گرمانرم پلاستیکی رایج است که مهمترین ویژگی مکانیکی آن مقاومت در برابر ضربه و مقاومت آن است.

ABS